Arkadaş
Başımı dayadığım buğulu camda
Bir silüet görüyorum, Silüetin içinde baska bir silüet Birde cama vuran damlaların sesi Bakıyor, bekliyorum arkadaş... Ayıramıyorum kendimi camdan Yok yok biliyorum O gelmeyecek Hiç kimseler değmesin bana Kırar ,incitir üzerim Biliyorum o gelmeyecek... Bırakayım gözyaşlarımı diyorum Yerlere aksın, Bırakayım dudaklarımı Ağıtlar yaksın, Ama olmuyor yapamıyorum Nasıl olsa alışacagım Böyle sevgi olmaz... Bırakayım kadere kendimi Nasıl olursa olsun Belki odur bana yolu gösteren Değil mi arkadaş... Turgay Kurtuluş |