Gel de sen anlat kalbime bunu
Ben bir ışık beklerken gözlerinden
Kara sevdama düşecek Bütün bütün pencerelerini kapatıyorsun gönlünün Perdelerini indiriyor ve bana Sevme beni diyorsun ya Kırıyorsun sözcüklerimin tüm umudunu Gel de sen anlat kalbime bunu Yağmura koşardım seni özlediğim saatlerde Akşam üstlerinde çöl yalnızlığı yaşardım Dilime en yanık türkü gelir otururdu Aldırmazdım kimseye söylerdim Bilmezdi ki gözlerim Kendine saplanacak bir hançer bulduğunu Sevme beni diyorsun ya Gel de sen anlat kalbime bunu Kadınlar görürdüm yollarda Sanki hepsi sana benzerdi Koşup arkalarından sen diye seslenmek isterdim İyi bir azar işitmek pahasına Vururdum adımlarımı raylar üstüne Bir bir geçirirdim gelen geçen trenleri İçimin acı tutanaklarına En son ben terk ederdim hayal istasyonunu Sevme beni diyorsun ya Gel de sen anlat kalbime bunu Yığılır kalırım yol üstü bir kıyı kahvesine İki çay söylerim gönülsüz garsona Hayal ederim bazen yanımda olduğunu Bir ışık vurur yüzüme sokak lambalarından/doğrulurum Çocuk gülüşleri satın alırım bir başka şehre gitmiş lunaparktan Hissederim benimle konuştuğunu Sevme beni diyorsun ya Gel de sen anlat kalbime bunu |