SOYTARI
Keşmekeş hayatın içinde
Şaşkın bir soytarı. Öyle bakıyor ki Anlamsız ve umutsuz... Bir o yana, bir bu yana Görmediklerini,yaşamadıklarını sorgularken Vitrin camında gördüğü o yüz. Bakıyor ona Boyanmış bir surat,kıvırcık saçlar,rengarek bir renk cümbüşü, İçinde de kaybolmuş bir ruh. Bu kadar mutsuzluk selinin içerisinde O yüze bakıyor Her şeye rağmen diyor içinden Umutları yeşeriyor. Hayallere dönmek Rüyalara inanmak istiyor. Kalabalıkda dahi "o" yüzün var olduğunu biliyor. Vitrindeki aynadan görünenin Onunla olduğunu bilerek Hiç durmadan koşuyor, koşuyor, koşuyor... |