EKSİK İMAM DESTANI
Bir günmü desem, belki bir yıl
öncemiydi Tanrı bilir.... Bir imam var idi... Göbek pazı hep yerinde... Altı bir Kuran Kursu, üstü Latif bir Camide.... Odasında yatar iken... Kapısını çaldı birgün... Altı kattaki Hafız Çocuk... Hocam bir adam gelmiş... Derki varmı okuyacak ... Anacığıma bir Selacık... Hoca gerindi birden... Üst baş nasıl baktınmı?... Hadi yoksa söyle bana?... Bir fukara, beni ademmi?... Hafız çocuk şaşırdı... Azıcıkta ürperdi... Yok hocam yok, durumu... Cep delik, cepken delik... Ayağında var bir köhne iskarpin... Hoca önce bozardı, ardındanda kızardı... Salladı elini havaya, yok de oğlum hoca burda... Hafız çocuğun takıldı boğazına bir acı... Çıktı hocanın huzurundan... Kapı çat diye kitlenirken ardından... Yok hoca dedi yerinde, ey fakir.. Adam mahzun giderken..... Hafız çocuk gözleri dolu indi kendi kursuna.... Bunu nedenmi yazdım... Benim yazım tertemiz, gerçek imam ve müezzinler için değildir... Böyle bir adam olduğunu güvenilir kaynaktan biliyorum.. Benim üzüldüğüm nokta bunları görüp insanların dinden soğuması... islam dininin önceliği fakir gariplerin yanında olmasıdır.. Efendimiz S.S. öldüğünde cübbesi bir Yahudi’de rehin çıktı... Çünki ne varsa dağıtıyordu...Rabia Belgin... |
burada bunlardan biri var.