Boşalsın üzerime o hazsız hırçınlığın..
Karış karış ekmeye devam et gözyaşlarımı kalbime,
Ben de bekliyor olacağım onların nefrete dönüştüğü yerde..
Ve biçeceğim sevgisiz kalbine inat,

Anlamayacaksın elbette,yine takılacaksın ruhumda beslediğim hayvanlara,
Ben boğuşurken onlarla sen darbelere indireceksin güçsüzlüğüme..
Bilmeyeceksin de hiç,bilemeyecek o beni boşluğa çeken kalbin,
Sevmek değil sana bahsettiğim,seni sevmeyi istemek yalnızca..

Ama sen bunu bile sevemeyeceksin..
İşte o zaman ben de,kalbimde yeni hayvanlar yetiştireceğim...
İşte gördüğün gibi...

İstediğin gibi olsun hatırlamak istemiyorsan hatırlama...
Konuşmak istemiyorsan konuşma nasılsa alışkınım ben herşeyi içimde yaşamaya
Bi tecrübem daha olur işte bu da senden olsun..
Her hatıranla kalbimin en derin yerindesin ve hala bitanemsin..

Bu dakikadan itibaren...
Ne sana bişey söylicem nede kimseyle senin hakkında konuşucam.
Bunlar sana son sözlerimdi..Başkasıyla yaşlan...
Artık Allah’a emanetsin..!