Eski
Eski bir defter
Uçları yırtık kitaplar Bir fotoraf albümü Siyah beyaz insanlar Yüzlerinde içlerinde ki hüzünlü gülümse Tozlu raflardan çıkar her biri Gece karanlığın da mum ışığı altında Teker teker çevirirsin sayfalarını Hep bir kahraman arardın çevirdiğin sayfalarda Bir baba,anne, ya da sevgili veya herhangi biri Farketmezdi senin için Bir kahraman olsun yeterdi O solmuş fotoraflara aklın giderdi bazen Çocuğun gözlerinde ki mutluluktan bahsederdin Öyle mutluluk görmemiştim derdin Cevabım hep aynı olurdu O daha bir melek büyüdükçe kirlenecek. (TU.TU) |