artık çekip gidebilirim
sonsuzluğa bu kadar yakınken
tutabilirim gökkuşağının elinden
ve olabilirim kendi masallarımın perisi
sen, gökten güneş beklerken


merak etme, sana hissettirmeden ağlarım
söz veriyorum, hissettirmeden sana dokunur
hissettirmeden, saçların da kururum

bilirmisin tengriler, zeuslar hepsi yalan
sadece kendi aşkımızın, küçük tanrıcıkları olabiliyoruz
her defasında sevilmeden seviyor,
ondan sonrada ağlıyoruz
hıh...
Kendi düşen ağlamaza zıt koşuyoruz.



hayvanlar git gide insanlaşırken
biz gittikçe hayvanlaşıyoruz
bir tek bitkiler kalıyor öylece
biz bana dokunmayan bin yaşasın derken
uslu duran çiçekleri, çıldırtıyoruz
kopartıyor, sayıyor, aşkın üzerine loto oynuyoruz
bunların hepsini, giderken anladım
keşke gelirken anlatılsaymış

işte o zaman, gül olmak isterdim
başkasının elinde, sana sunulmak isterdim.
başkasının elinden de olsa,
sana tutunur, asla bırakmazdım.




[Şiir de geçen (sadece kendi aşkımızın, küçük tanrıcıkları olabiliyoruz) mısrası.Haşa Allah’ın varlığı üzerine değil.
bizden olursa ancak ’’sevda tanrıcığı’’ olur. Olsada sevdamızı ayakta tutamayız, manasında sarf edilmiştir.]


gökhan İlerigiden