HAYATI YAKALAMAYA ÇALIŞIRKEN
Hayatı yakalamaya çalışırken ellerimden kayıyordu
Yine bu gün ben bende değilim Acı veriyor hayat lambamın hüzünlü rengi Dört yanım yokluğun Dallarımda sensiz mevsim Aklım düğümleniyor Dalıyorum hülyalara Kendimi kaybetmek tüm anıları unutuncaya kadar içmek Sarhoş olmak istiyorum Hani belki unuturum gece gözlerini Anmasın dilim adını diye, ellerimle kapatıyorum ağzımı Dudaklarımı dilimi mühürlüyorum Ya yüreğimin çırpınışları Var gücümle bastırıyorum üzerine Sanki bir kuş var kanat çırpan durmadan pır pır uçan Nefesim kesiliyor Bu gün yine çok efkarlıyım Sığamıyorum dar geliyor bu yerler Sus olmuş dilim çığlık çığlığa yüreğim Bir ses yankılanıyor kulaklarımda Uzaktan geçen bir gemiye el sallıyorum Umutsuzluğumu götür kalmasın bende derken Yanı başımda bitiverdin birden Sarıldım boynuna bütün hasretimle Kokladım öptüm bir gül gibi Sardım boynuna özlemlerimi katık yaparak bütün kumsal deniz şahidimdi hatta ayak izlerim Martılar bize aşk şarkıları söylüyordu Sen vardın yanıbaşımda bana gülümseyen Kaç saat kaldım kollarında hiç konuşmadan bütün hızıyla geçen zamanın farkına varmadan Telefonun sesi ile uyandım birden Kimse yoktu yanımda Hepsi bir rüya imiş Yüreğim sana doymadan Yine uçtu gitti bunca umut Uslan deli divane gönlüm Vuslatı artık unut Şiir ve yorum hayrunisa şenel siyah gecem |