Masumluğuna düştüm gözlerinin;
Bittiğim anlardaki sevgi yokluğuna tutundum,
Gözümün göremediği her noktaya daldım,
Ve sana ulaştım...

Başladım seni kendime işlemeye...

Gözlerini gördüm önce,
Ardından, sevdayla çırpınan küçük yüreğini,
Ellerini, bana uzanıp boşlukta kalan ellerini,
Gülüşünün ardındaki o hüzünlü bakışını,

Ve yine daldım, gözlerinin seyrine...

Hırçın bir rüzgarın kollarında soluklanırken;
Bir bakış sana tutundum ..
Enkaz altındaki gözlerime sundum seni,
Soluk alamayan yüreğime, bir nefes sen oldun...

Canlanmış yüreğime seni katarcasına ilerledim...

İçime çektim, her bir hücreme yayılsın diye benliğin,
Gözlerinle buluşup, sen olurcasına işledim gözbebeklerime,
Seni gördüm kendimde, daha bi yaklaştım ve beni gördüm sende..
Gülüşümü sundum, o eskilerde kalan yokolmuş gülüşümü...

Ardından gözbebeklerimin sahipliğiyle;


Gözlerine daldım Seninle....

Meğer sende saklıymış, her bir satırım anlamı,
Sendeymiş yokolan parçalarımın bir yenisi,
Kaybolmuş duygularımın yeniden kendini bulması,
Ve senmişsin gözleriyle beni tanıyacak olan....

Sen bulmuşsun beni kaybolmuşluğumda...

Uzanıpta tutamadığın ellerinde kalmış yitik günlerimiz,
Sevdanı sunduğun mevsimlerde asılı kalmış yaşayamadıklarımız,
Yüreğinde kalmış sevdan yüreğimi yenilerken,
Sunamadığımız duygularlar kopan parçaları onarırken,

Biz olmuşuz, Gözlerimizle ararken......


Ve şimdi masumca dalıyorum yine gözlerine.....

BURCU BAYRAKLI