SENDEN KALAN
sensizliğindi içimde besleyip durduğum acı
bahar değmiş gözlerindi bu şehrin sokaklarında yalnızlığımdı gecesinde yıldızdı ve ay... gündüzünde kaybolmak kaldırım kaldırım... sokak sokak sonra bana sensizliğin kaldı... şiirlere fısıldadım adını dilimi dağladı elimi bağladı her şiir sonrası sensizliğin kuytularında ağladım yokluğunla... çaldırdım düşlerimi sonra bana sensizliğin kaldı... sensizliğindi içimde besleyip durduğum acı artık eylül vuruyor bu şehri solgun benizli bir şiire tutsak.. yorgun bir şairim şimdi bana sensizliğin kaldı ŞAHBEYİT FATİH ŞAHİN IŞIK |