EYLÜL'DE , FERYADŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Gün yok ki artık,yanmasın yürekler !
.Şehitlerimiz ! Söndürülen Ocaklar,içler acısı. Ne oldu Ülkemizdeki, Ata’mızın temelini attığı barışçıl günlere ? Trafik kazaların da ölenler için de, ayrı bir çığlık içimizdeki...
Hüzün...Eylül...
Başlangıcı,suskunlukların, Ayrılıkların! Derin,derince bir iç çekiş, Sararıp düşen,rüzgârda savrulan, Ağaç yapraklarında... Mevsimlerden,Yaz sonu. Başlamış çekilmeye,el-ayak, Yazlıklarda. Kavuşuyor,dalgaların köpükleri Kıyıyla. Tanışıyor suskunlukla, Sahil, Deniz... Kaç aşka tanıklık etmişti, Oysa, Kaç vedaya ! Ne anılar kucaklıyor,koynunda ! Bozdu hava durgunluğunu, Estikçe,esiyor rüzgâr, Göçmen kuşların seslerine bulaşarak. Darmadağın saçlar, Darmadağın düşünceler, Belki,belki de yaşlı gözler... Güneş,yılgın; solgun güneş ! Sönmekte,umudun ışığı . İki Şehit daha ,apansız, Tunceli ’de. Soğumuş eller,ayaklar, Gözlerde yarım umutlar, Dillerde,söylenecek sözler, Sevda üzerine,gelecek üzerine... Lâl, sözcükler, Yok hiç , çıt ! Çocuksu bir aldanış, Umutlar ! Türküler,ağıtlar,Yiten Canlara ! Yapayalnız, apansız gidenler ! Suskunluğun başlangıcı, Eylül ’de , feryad ! Eylül ! Hüzün... NUR BENLİOĞLU GÜRSEL // 04 . 09 . 2011 - çEŞME NOT : SEÇKİ KURULUNA VE DESTEKLEYEN,DUYGULARIMI PAYLAŞAN DEĞERLİ YAZIN DOSTLARINA ,SEVGİLİ HABİB BEY’ E TEŞEKKÜRLERİMLE. |