KEFENİN CEBİ YOK BİLE!
Dudaklarım titremeyeli yıllar oldu
Kiraz gibi al aldı soldu Mutluluğun resmi çizilir zannederdim O da hayal oldu... ... Simit ve ayran çekerdi canım Ne zaman yediğimi hatırlamaz oldum Ne oldu? Zaman mı saatlar mi durdu? ... Hep düşler kurardım Parıldayan yıldızlar kadar özgür ve dingin Ben babamın asil prensesiydim Hiç eğik durmaya hakkım yoktu… ... Aslında zırıldağın biriyim Sulu göz mü desek? Nerde bir mazlum görsem Yaşlar durmaz gözümde Oooof…bak yine aktı işte! ... Hak (sız)lı olmak neye göre Hayat ne acıdır ki Zalimlerin pençesinde. Yüzü astarsızların elleri kolları her yerde Cepleri gayri dolu olanlar, kefenin cebi yok bile! |