Düşüşün Yar Çekimi Hali
Yorgunum yar
Hayatın sillesini hissederken her nefeste Yalnızlığın soğuğunda bu kadar yakınken alevine Varlığında uzaklığının tadı var Yorgunum yar Taşa dönüşen kum tanesi Güneşe ulaşmış toz zerresi ve Dallarına salıncak kurulmuş tohum kadar Sözlerin arasında hakikatin varlığına beslediğim inancın Kırkını dolduramadan göbekbağıyla boğulmasına şahit olmaktan Yüreğimde büyüttüğüm sevdanın diğer yarısına cenaze töreni hazırlamaktan Her saniye nakış nakış hasretime işlenen gözlerinin yeşiline vuslat aramaktan belkide... Aklımda dolaşıp duran çaresizliğin ellerine Birde sen eklenme... Yorgunum yar İçimde kopmaya yakın bir kıyamet var Her sarsıntı bir intihar Boşluğa düşen her adım beyne değen bir hızar Yokluğuna alıştırma varlığın bu kadar kıymetliyken Ulaştırma aşkını kaybedenler kervanına... Yorgunum yar Ve bozguna uğradı açtığım tüm savaşlar Sevdan merhem oluyorken tüm yaralarıma Canımı yakıpta dermanı zamanda aratma... Yorgunum yar Hırçınlığı kıyılara vuran umman Ve ışığını tüketen bir yıldız kadar.... 03.09.2011 18.00 |
Ulaştırma aşkını kaybedenler kervanına...
Yorgunum yar
Ve bozguna uğradı açtığım tüm savaşlar
Sevdan merhem oluyorken tüm yaralarıma
Canımı yakıpta dermanı zamanda aratma...
Yorgunum yar
Hırçınlığı kıyılara vuran umman
Ve ışığını tüketen bir yıldız kadar....
Tebrik ediyorum. Çok güzel bir şiirdi.
Saygı ve selamlarımla.