,,,,,,,,,
yorgunum sevgili
karanlığın kementi sıkarken boynumu şimdi aradığım ellerin nerede bedenim, bir huzurdur dinlenirken söyle bana böylesi yorulmam niye niye içimdeki insanların birbiriyle kavgası insanların benimle davası bitmeyen kavgaların, kavgamla kavgası şimdi zaman mevsimde taze bir hazan sarısı bende yaşanan dört mevsim hep zemheri fırtınası kuşlar yavaş yavaş giderken şehrimden içimde oluşmaya başlar kar yangınları sağır eder beni şehrin bu çıldırtan sessizliği bu dışa çıkan sancılı vuruş bir isyandır gölgemin gölgelere olan yalnızlığı söyle bana sevgili ben maviyi özlerken gözlerim nerden alır renginin karasını İhsan Çaybaşı |
insanların benimle davası
bitmeyen kavgaların, kavgamla kavgası
Hiç mi mutluluk yok. İnan yoruldum sevgili. Güzel şiirini kutlarım şair. Saygılarımla