SABRET AYASOFYAM!!!
Denizler mürekkep olsa, ağaçlar kalem
Anlatılmaz Ayasofyam, tuttuğun mâtem Kahretti hüznün hicrânın, akıttığın dem SANA VURULAN ZİNCİRLER KIRILCAK ELBET YETİŞİYOR, BİLENİYOR, FATİH’LER SABRET!! Ne elem, ey Ayasofyam, ne gâm ne keder Mâzinde ki cengâverler, bu gün ölüler Dök göz yaşlarını belki; Fatih’e gider KÜLLERİNDEN DOĞACAKLAR, ULUBATLILAR SANA VURULAN ZİNCİRİ, KOPARACAKLAR O mânâlı bakışların kahreder bizi Mazlumâne nazarların mahveder bizi Yaralıyor tutsaklığın derinden bizi ESARETİN BİTSİN DİYE, OLDUK SEFERBER MİNARENDEN YÜKSELECEK, ALLAHUEKBER Mûsa’yı çağıran O Ses, Tûr-i Sina’dan Ya’muru Mesâcidallah, yüce Kur’andan Gem vurulmuş yükselmiyor, Ayasofyamdan İNŞAALLAH OKUNACAK, FETİH SûRESİ MİNARENDEN ÇINLAYACAK, BİLAL’İN SESİ Mâşûğuna âğuş açan; talibim sana Feth’i sâniyi bekleyen; aşığım sana Fatihimin emaneti; Fatihim sana PARAMPARÇA EDECEĞİM, ZİNCİRLERİNİ KIRACAĞIM KAPINDAKİ, KİLİTLERİNİ Ey İslamın âbidesi, Fatihin Gül’ü Ecdâdımın hediyesi, Feth’in sembolü Cihâd’ın galibiyeti, Hak’kın ödülü SANMA Kİ BU DEVRAN DAİM, BÖYLE GİDECEK SABRET AZ KALDI, VALLAHİ; YÜZÜN GÜLECEK M. Fatih 08.05.2011 |