Kızım(I)
Hep düş
Hep hayalettim Önce annen, sonra… Sonra… Sen çıka geldin kızım, canım… Hastanenin koridorları ne kadar uzunmuş Beklerken seni… Annen haykırırken içeride Başka bir dilde geleceğini… Yürek dayanmaz, Hastane koridorları daha bir uzun oldu Tam sendelemeye başladım Sen çıka geldin Kanatlarınla tutu verdin ellerimden Kızım, canım… Yürek yarım, inleyen gönül sızım Hoş geldin… Sonra… Annen sustu… Sen haykırdın… Baba, baba ben geldim… İki gözüm Fırat gibi çağladı bir anda Dudaklarımdan kan çekildi adeta Dizlerimin üstüne çöktüm… Yumruklarımı sıktım… Avuçlarımı kanattım… Hoş geldin kızım, canım… Seni görünce Pembe renkler, Senden başkasına yakışmadığını anladım Bu sen miydin, yoksa sen mi sandım Tanrısal kokunla, En narin bir hırkanın düğmesi gibi burnunla Açmaya çalıştığın boncuk gözlerinle Hoş geldin kızım, canım… HASAN CEYLAN |
Seni görünce
Pembe renkler,
Senden başkasına yakışmadığını anladım
Bu sen miydin, yoksa sen mi sandım
Tanrısal kokunla,
En narin bir hırkanın düğmesi gibi burnunla
Açmaya çalıştığın boncuk gözlerinle
Hoş geldin kızım, canım…
of of of harika bir sesleniş...hani doğmadan önce özleminizi yüreğinizde öyle bir biriktirmişsiniz ki dizeler su gibi akmış şiire...bir babadan böyle bir karşılama minik melek için harika olmalı...mutluluğunuz daim
olsun...sevgiler...:)