Sesler de dağılıyordu gece sessizliğine

Bir tutam hüzne bulanırken hayaller

Yok saydığım ne varsa işte karşımdaydı

Duvara yaslanmış anıların takatsizliği vardı dizlerimde

Yol alabilmek zordu şimdi bu ayrılık caddelerinde

Köşe başlarında tanıdık yalnızlıklar

Bir yanda yağmurun aldırmayan ıslaklığı

Bir yanda boş vermiş zaman

Kifayetsizdim artık

Öyle derin derin anlamlarım da yoktu

Boş süreçsiz ve sıradan kelimeler fısıldıyordum kulağına karanlığın

Cevaplarım da yoktu sorularıma

Sorularımsa uzaklaşıyordu artık benden

Uzanmış boylu boyunca yatıyordu şurada buruk ifadeler

Tutup kaldırmak isterken tuzla buz oluyordu sırça teselliler


Ve işte gece..

Haydi diyordu haydi

Ver elini ışımasız sabaha gidelim

Her sabah yeni bir gündür ya

Gözlerimize az daha düş biriktirelim.


KATRE