FIRTINALI BİR GÜNDEEy rüzgâr dost mu sandın kayaları kendine Esiyor boranım işte yine kendi kendine Fırtınaya hapsolup esersin ya delicesine Başın göğe ermez umutlanma yok yere Mor dağlardan öte yoktur yol zirveye Pespembe bulutlar eşlik ediyor gene Çetin yamaçlar geçit vermiyor kimseye Uludur dağlarım boyun eğmiyor yüreğe Çatmış yine kaşlarını aralanmaz bulutlar Hiç durmadan şikâyet herkese sitemkâr Kısacıktı ömürler geliyor işte vakit dar Bir ufacık umudu çok gördün sen yar Rüya mı gördüğüm gündüz vakti hayalin Yeşerecek sanmıştım bir filizdi belki de Fırtınaydı götüren katıvermişti önüne Eremeden vuslata yok olup da gidendin NİHAL 27.08.2011 |
Gönlünüzden dökülen naif dizeleri beğeniyle okudum.
İyi bayramlar diliyorum.