ÜÇ GÖMLEK!
Yine sabah oldu,gözümü kırpmadım yine
Düşündüm durdum ters giden herşeyi, Yoksa herkes doğru ben mi yanlışım? Biliyorum herkes kadar bende insanım... Öğretmemişler bana duygularımı ifade etmeyi Nedense hep yanlızlığı sevdirmişler.... Yusuf’un üç gömleği takılır aklıma durmadan Kuyuya atıldığında,parçalanan,kanlanan gömleği, Züleyha tarafından arkadan yırtılan gömleği, Babası Yakub’un gözlerini açan gömleği... Üç gömlek,üç ayrı hayat. Aslında hepimize üçer ayrı hayat verilmedi mi? Yusufun ki kadar zor değil hiç birimizin hayatı Ama Yusuf kadar kim sevilmek istemez ki? Seven murad almak ister.. Hangimiz Yusuf kadar temiz ve sabırlı.. Zindanı medrese bilmiş,züleyhaya sırtını dönmüş... Allah’a gönlünü açmış ,ellerini açmış....!!!!!!!!!! NECLA ARPA GÜLAÇAR/26/AĞUSTOS/2011 |
değişik bir ufuk açtınız.. teşekkürler bu güzel şiir için... ve ayrıca ho şgeldiniz yüreklerin edebiyat sokaklarına....