İşaret taşlarıydı aradığım bir gerçek!Bir yorgunluğun adımları yaklaşıyordu Cana şevk katan iksir yavaşça çekiliyor Tükenen mühleti sessizce hatırlatıyordu Bir zamanlar gelinen adres ki anlatıyordu Ne kalmıştı kalan bir zamanın arefesinde Nefesler ki her biri kuvvetin mesabesinde Hikmetin evvelinde ahirin katresi renginde Nefesler tükenince enler eneyi terk edince Bilinmeyen her cümle anlam için zorlanınca Maksat ki hâsıl olsun diye mealli anlatılınca Bir kutlu mirası edep telakkisinden sıyırınca Mananın hazzı kalmayınca can bizar olunca Neyleyim ki artık bu vakitten sonra çaresiz Her aşiyana duyulan manasız çalgıya sessiz Bir üflenen ki bir hicranın sesi ki o kimsesiz Mana ahengiyle nefessiz hal diliyle şüphesiz Derinlerden bir çağrı ki nasıl anlatılır bilinse Hakkın sesi ki mühleti nefeslerce idrak edilse Pak sineler huzura çıksa nasın icması netleşse Akıbet için nefesler bir anlamı hak için tükense Mustafa CİLASUN |