Ne kadar
Sukut etsem
Her yudumladığım burukluğumu
Umutların gölgesinde hasadını beklesem
Hasretini derinden duyduğum
Naif firkatin aşk
Nefesini yüreğimde hissetsem
Düşlerinin şevkiyle yetinsem,
Sabrın sahrasında,
Gözyaşlarının arasında göçsem

Yüreğimi
Dağlayan nedir
Ruhumu esir eden
Bir emel-i Salih midir, yoksa
Nefsim için bahane midir
Neden gönlüm bu tahkikin
Vecdinde sukut etmektedir,
Nasibe umut etmektedir
Bahtım yılların
Ah-u zarıyla inlemektedir,
Hıçkırıklarım ne zaman hissedilecektir

Emel, umudu
Kör eylemektedir
Takatsiz bırakıp, aczi yet içine
Sevk etmektedir,
Hırs nefs için değildir
Aşk; ar için gerekçedir,
İdrak içinde ki ülfettir,
Meşke bahis olan ihlas-ı azimdir
Hesapsız olmak, düşünmek için
Fikre ihtiyaç duymak,
Vuslat içinde ki ahd-i akittir

Lisanım
Niye anlaşılmıyor
Hangi milletin lehçesinden
Kal ediyor, kelime
Sözcükle mi iktifa ediliyor
Neden redd-i miras
Etmek talep ediliyor, mazimde ki
Her lahza yâdımı bekliyor
Onun figanını anlamamak,
Öz Türkçe diye nasihatte
Bulunmak çok ağrıma gidiyor

Ne vakit
Sahile insem
Gecenin matemini
Ruhumda hissetsem, içimin
Sızısını bir bir dile getirsem
Gözlerim doluyor, titreyen
Yüreğim hissiyatımı sarsıyor,
Nasıl bu aşktan vazgeçsem
Malik olduğum ne varsa,
Emanetçi olmam ruhun hakikatiydi
Niye tuğyan edeyim

Söyleyemem
Derdimi ar ederim
Şikâyet bilmeyen kalbimi
Nasıl perişan etmek için
Nefsime itibar ederim
İmanımda itminan olmayı
Rabbimden dilerim,
Aczi yetim için mağfiretini beklerim
Yine sessiz ve kabaran hislerimle
Yalnızlığın rıhtımında,
Umut içinde secde ederim


Mustafa Cilasun