ÜŞÜYORUM ANNE
Herkes yanıyor, ben üşüyorum anne.
Herkes gülüyor, ben ağlıyorum anne. Herkes kendi dünyasında yaşıyor anne. Sen gittin gideli yalnızım, şimdi ben üşüyorum anne. Anne bu nasıl bir dünya sen biliyor musun. Her türlü insan var, kimse, kimseye benzemiyor. Herkes kendi hevesinde, kendi havasında yaşıyor. Sen gittin gideli yalnızım, şimdi ben üşüyorum anne. Hayat hepsinin huyunu değiştirip bozmuş anne. Herkes kendi gibi, hep birbirini kötü biliyor anne. Herkes insan olacağına yoldan çıkmış anne. Sen gittin gideli yalnızım, şimdi ben üşüyorum anne. 26.08.2011 Cahit KARAÇ |