BOŞ İMİŞ MEĞER,,Ben bıktım usandım yalan dünyadan, İnsanı Kamil’i bulmaya geldim. Nefsi arındırıp kirli hazlardan, Sıyrılıp gönlümü yumaya geldim.. Bir iblis dolandı durdu peşimde, Yıllarca kavurmuş kor ateşinde. Figan edip durdum bir gül peşinde..! Nefsime bir hesap sormaya geldim. Gönlümü çürüten dertten arınıp, Kanayan yaramı,kendimce sarıp. Dermanı dert ile çileyle karıp, Saçımı başımı yolmaya geldim.. Gönlümde kurudu sevda pınarı, Boşa harcamışım,boşa yılları. Terki diyar ettim boş sevdaları..! Yardana bir kul olmaya geldim. TİRYAKİ dolup da boşanır bu han, Sıra bize geldi başlar imtihan. Tövbe kapısında bekliyor bu can, Hak taladan medet ummaya geldim.. 17 HAZİRAN 2011 KARDELENE SEVDA KİTABIMDAN |