Hep açmadan soldu.
Hiçbir zaman görmedi rahat ruhumdaki ser.
Hep yaralar denilen yüreğimde aldı yer. Gönlüme dolan huzur bahtıma çıkan güller. Bütün ömrüm boyunca hep başlamadan bitti.. Benden çok şey götürdü gelip geçen her bir gün. Hiç bitmedi dünyamda türlü, türlü kara gün. Dünya denen şu yerde karşıma çıkan ak gün. Bütün ömrüm boyunca hep hiç doğmadan battı. Çarkım döndü her zaman hep güçlükle hep zor zar. Bildim bileli dertsiz hiçbir gün kalmadı kar. Alnım denilen şeye yazılan bütün bahtlar. Tüm ömrüm boyunca hep açılmadan kapandı. Hiçbir zaman yitmedi ruhumda ecel teri. Yaşamaya hasretim uzun yıllardan beri. Gönül bağımda yaşam mutluluğun gülleri. Bütün ömrüm boyunca hep hiç açmadan soldu. sedat hünkar. |