KUMSAL DA GECE
Denizin kenarındaydık,
Kumlara çıplak ayakla basmıştık, birlikte, Gecenin karanlığında denizi seyrediyorduk. Dalgalıydı deniz. Hırçındı nedense. Ben denize bakıyordum, deniz sana bakıyordu. Kavga ettim denizle. Üzüldü deniz, Özür diledi kendince. Sakinleşiverdi, Sonra bir çift yakamoz oluştu, Şaşırdık. Ay bulutların arkasına gizlenmişti. Işık gözlerinin suya yansımasını gördüm. Işığında balıklar oynaşıyor, Arada bir zıplıyor, Kuyruklarını sallıyorlardı bize. Ben,"bize el sallıyorlar" dedim, Önce bakıştık, sonra gülüştük. Sonra hafiften bir rüzgar başladı denizden bize doğru, Kulaklarımıza bir şeyler fısıldamaya başladı imbat. Sana neler söylediler bilmiyorum ama; Ban dediler ki; "Sen dünyanın en şanslı insanısın. Işık yanında, incelik yanında, zarafet yanında, Dahası dostun en güzeli yanında." Mutluydum, çoook mutluydum. İnce sevdam, ışık gözlüm, Gördüm. Yaşadım. Biliyorum; Konuşmasakta, hissettim... Deniz seninle güzel, Gece seninle güzel, Yaşamak seninle güzel... HAYAT SENİNLE GÜZEL... Tevfik ALBAY |
Gerçek yaşamdan,ama düşsel, güzel olmuş..
Yaşam,herşeye karşın güzel.Yeter ki sevmeyi bilelim..
Beğeni ile okudum.Tebessüm ettirdi şiiriniz.
Saygılarımla,Değerli Yazın Dostu !