EY AĞAÇ
Bir tohumdun tanışırken toprakla
İnsanlığa hayat verdin ey ağaç Sarılmıştın gübren olan yaprakla İnsanlığa hayat verdin ey ağaç Filizlendin büyüyerek dallandın Çiçek açtın meyve verdin ballandın Kışın ayaz gecelerde dillendin İnsanlığa hayat verdin ey ağaç Yeşillendin kimi zaman bağlarda Orman oldun erişilmez dağlarda Başlangıçtan beri bütün çağlarda İnsanlığa hayat verdin ey ağaç Doğa idi eğiten de bilgen de Zehri süzdün yaprak denen bölgende Serinledik uzanarak gölgende İnsanlığa hayat verdin ey ağaç Kimi türün boy vermedi diretti Kimi kışın yeşilini arattı Ama hepsi bize nefes üretti İnsanlığa hayat verdin ey ağaç Varlığınla canlıları doyurdun Bedeninde onlara yer ayırdın İnsanları biraz fazla kayırdın İnsanlığa hayat verdin ey ağaç Kökün korur tabiatın selinden Faydalandık yaprağından dalından İlaç yaptık çiçeğinden gülünden İnsanlığa hayat verdin ey ağaç Sen ağlarken kestik seni gülerek Türlü türlü eşya yaptık bölerek Bin bir işte yararlandık bilerek İnsanlığa hayat verdin ey ağaç Kimi türün yaşar bazen on asır Başın hep dik olmamışsın hiç esir Bir sayılsa faydan belki bin küsur İnsanlığa hayat verdin ey ağaç Sonsuza dek hizmet sanki kararın Duyan yoktur en ufak bir zararın Anlatılmaz insanlığa yararın İnsanlığa hayat verdin ey ağaç Yaratırken ne yaptıysa yaradan Derman aldın gövdendeki yaradan Budandıkça yenilendin sıradan İnsanlığa hayat verdin ey ağaç Erken açtın mevsimlere kanarak Nimet sundun insanı dost sanarak En sonunda odun oldun yanarak İnsanlığa hayat verdin ey ağaç Ağaç sensin şu yaşamın ciğeri Tatlı sudur tartışmasız diğeri Yılmaz yaz da anlaşılsın değeri İnsanlığa hayat verdin ey ağaç |
Tatlı sudur tartışmasız diğeri
Yılmaz yaz da anlaşılsın değeri
İnsanlığa hayat verdin ey ağaç
Kutlarım. Bir ağaç güzellemesi sundunuz. Yüreğinize sağlık. Selam ve saygılarımla.