DENİZİN SESSİZLİĞİ
Martılar suspus olmuş balıklar ters yatmakta
Güneş bile denizin üstünü kapatmakta Kara gölgeler hâkim mavi derinliklere Denizin sükût hali hüzne ölüm katmakta Acı bir koku yakar nefesle genzimizi Salaş bir barakaya çeker gözlerimizi Yavaş yavaş ölürken geleceği denizin Dalgaların üstünde dolanır köpük izi İnce pırıltıların o ne saf hüneridir Her gölge öbek öbek yakamozlar eritir Bağrına saplandıkça bir hançer gibi sular Deniz kirli elleri boğuverse yeridir Bir ölüm sessizliği yaşanırken her demde Menfaat göz karartır insaf bitmiş âdemde Gölgeler çoğaldıkça deryanın ortasında Bıçak sırtında yaşam deniz denen âlemde Deniz ki bakışıyla her daim gözde bana Dalgalarda kızgınlık sitem var sözde bana Sürdükçe yıllar boyu deryada katliamlar Kendini uykularda saklayan göz de bana Coşari der sürdükçe bu korkunç trajedi Kırıldıkça denizin sessizliğinin bendi Yıktığını görürüsün insanlığın üstüne Tanrı’nın lütfettiği rızık denen mabedi 22.08.2011 İbrahim COŞAR |
Menfaat göz karartır insaf bitmiş âdemde
Gölgeler çoğaldıkça deryanın ortasında
Bıçak sırtında yaşam deniz denen âlemde
***************************************
Yine çok takdirlerimi bırakmaktan haz alacağım bir şiire imza atmışsınız. Kutluyorum bu hassasiyetinizin dışa vurum çalışmanızı...