Hayal Kurmak Vardı Yarınlara...
Ölüm korkusu vardı içimde sanki
Bütün gece seslendim adını Dağlar hep ağladı ayrılığa Sessizce dökerken gözyaşı Kahpe felek umutları taşıdı yarınlara Sarılmışım gizlice yanan kalbime Ölüm çığlığı yükseldi sessizce gök yüzüne Mezar taşımda yazsada adım Ölümden arda kalan yalnızca ayrılık Hayat işte Geceler hep karanlık olsada Sabahın güneşi vuruyor parmaklığın arasında Feryat ederim batan güneşe Düşmesin gölgeler üzerime Ölmek içinmi geldim dünyaya Kahpe felek geziyor peşin sıra Hayal kurmak vardı yarınlara Yaşarken ölüm gibi Hüzün çöker sessizce içime Dökerim gözyaşı çağladı dereler Zaman tükenmişti fırtına estiği gece Hayalini kurdum dün gece Güneş zamansız battı Hiç acımadan yalnızlığımı korkutu Arkamda gizli gizli ilerlerken ölüm Çatlamış dudaklarımda adını okurken Yanlızlığım denizin kumsalında kapıldı dalgalara Gidipde dönmeyeni beklemek gibiydi sanki Oysaki çoktan dağılmıştı kurduğum hayallerim... Hüseyin Yanmaz 22/08/2011 |
Ölüm korkusu vardı içimde sanki
Bütün gece seslendim adını
Dağlar hep ağladı ayrılığa
Sessizce dökerken gözyaşı
Kahpe felek umutları taşıdı yarınlara
,
YUREĞİNE SAĞLIK
BABA SULTAN DOST KUTLARIM