“ Düşüme Düştün ”
---------------
Kalbimin toprağına düşünce aşk denen tohum Yüzüme değen bulut S/akladığım yağmurlarımdın avuçlarımda.. Vakit yazı vurduğunda Çölde bir damla suya bürünmekti ahtım Kays’ın dudaklarında... tek kıvılcım yeterdi Kor alevinde tutuşmaya Ay düşünce gözlerinden geceme Bir bakışın kadar yakamazdı güneş tenimi... Beni sana seni aşka k/atardı yürek İçimin mavisinde kaybederdim Sende bulurdum bizi... Aklıma her düştüğünde uyku cana hasret geceye rüya... Damlardın kirpiğimden Boğulurdum gözlerimde... Sen ki Züleyhalı bakışımda bir Yusufi kuyuydun... Çözülemediğim Çözemediğim kör/düğüm Gözüme düşen perde Bir gün görmesem seni Ağlardı içimde Dört beş yaş çocukluğum... Kaç güftede vurulurdu sensizliğim Düş olup kaç uykuya devrilirdi Kaç kanayan şarkıda susardı ki yokluğun... Uçardım seninle aşkın körpe kanatlarında Asardım umutlarımı maviliklere Yüreğinin köprüsünden geçerdim yalın ayak... Arşınlardı adımlarım sana varan tüm yolları... Sensiz y/anlarıma sevdayla dokunduğum Bir düşten çoktun oysa ki bende Öpünce gözlerimden Uyandım sensizliğe vedanın kirpiğinden ayrılık akıyordu ... 20.08.2011 Arzu Karadoğan |