Kronik Aşk Söylemleri IIAdın aşktı, Ben başka şehirleri inancımın zayıflığından seçiyordum. Kendimle yüzleşmek gibiydi seni sevmek, Henüz kendime katlanamıyordum. Kaçtım zannettim, Gölgem çivilemiş bedenime kendini. Nereden bilebilirdim, Her şarkıda sana sobeleneceğimi? Rüzgar yalarken saçlarımı, Hapşıran kelimelerim vardı benim, Kalp ayazından. Ilık yaz akşamlarının, Sokak arası melodileriydin sen, Nasıl kaçabilirdim Keman sesleri ruhumu esir almışken? Çürümüş sancılar, Asırlardır biriken ön yargıların gölgesinde güneşlenirken, Bronzlaşan beyinlerden anlayış bekledim hep ben. Bir ağustos ikindisi çıkıp geleceğini bilsem, Satışa çıkartır mıydım kelimelerimi, Ne kadar yazsam boş, Seni tarife yetmiyorlar şimdi… Soyadın, Adımın yanıdır. Kalbin, kalbim Andımdır! Elif SEZGİN |
aşk
iyileşmez mi hiç
hep mi
hep mi
Sevgimle