TUT ELLERİMDEN
Bir rıhtımın kenarında
dalgaların ıslattığı aşkının sarhoşuyum gece çöküp ay düşünce denize gördüğüm parıltıda yüzünün tutkunuyum ben hep beklerim böyle meçhulden bir gemi gelip bir gün yanaşır diye seher vakti uçuşan martılar haykırırken adını benin için göklere ve çığlıklar arasında vururken dalgalar sahildeki kayalara ismimde cismimde kaybolur gelmeni beklediğim o eski rıhtımın yosun tutmuş tahta ayakları arasında cansız bedenimi sana getirmek için kucaklayıp yola koyulmuşken dalgalar bir balıkçı teknesi beni alıp taşır kamerasına soğuk cesedimi gazete ile örter farkındada değildir ama yinede gazetede şöyle bir yazı vardır EY YAR AŞK SENCE NE DEMEKTİR... şimdi kimseler sesimi duymaz ama üşüyorum yar nolur sonkez TUT ELLERİMDEN |