NEFS-İ SAFİYE . NEFS-İ ZEKİYE (7)


Bir de tasavvuf ehlinin şifai sohbetlerinde bahsedilen ve “peygamberlik makamında” bulunanların nefis mertebesi olan, şeytanın ilkat ve iğvasından korunmuş
nefis manasında, Nefs-i safiye vardır.
Onlar peygamber olarak yaratıldıkları ve seçildikleriiçin,
Allâhın rahmeti ile korunmuştulardır
ve onların nefisleri safi berrak olarak yaratılmıştır.
Hz, Yusuf’un (a.s.) “İllâ mâ rahime RABBİ” ifadesi bu olmak gerektir derler…

Alâh’ın seçkin kulu, onlar enbiyalardır,
Nefisleri arınmış, mürseller peygamberdir,
Ruhken seçilmiş onlar, kalbi safi temizdir,
Peygamber ruhtur onlar, safiye, Zekiyedir.

İnsâni duygulardan, kâlp yıkanmış arınmış,
Süveyda yoktur kalpte, nurlar ile sarılmış,
İlkat etmiş şeytanlar, fesatlıktan çatlamış,
Seçilmiş ruhtur onlar, saf tır nur dan kalplidir.

Şeytanın iyvasından, korunmuş tur seçkin kul.
Şeytandan korunmuşta, insanlardan çekmiş zûl.
Gökten vahi indikçe, tebliğ etmekle mesul.
Onlar Allâhın dostu, Basiretle görendir.

Kimisi beldesinden, atılıp taşlanmışlar,
Kimisi şehit olmuş, namertler dökmüş kanlar,
Rakipleri azılı, frevunlar nemrutlar,
Allâh onları korur, Allâh’ın habibidir.

Tasavvuf ehli onlar, şifai sohbetleri,
En yüce yerdedir ruh, peygamberlik rütbesi,
Dünyada görevleri, vahiy tebliğleridir.
Peygamber ruhtur onlar, kalbi pak safiyedir…

Emine Erdem. O8/ 14/11..
Bursa…