Yüreğim daralmazdı dil susmasaydı
Haykıracaktım düğümlenmese sözcükler
Kırılacaktı putların boynu
Bozulacaktı oyun
Kalmayacaktı koynum böyle çaresiz
Böylesi sensiz
Gece ıssız, gün ışıksız, çaresiz,

Dağlarıma kar yağmazdı bir ağustos akşamında
Üşümezdi ki yüreğim cehennemin sıcağında
Kucağımda olmazdı kül
Kalmazdım ki iki büklüm biçare
Silinmezdi iki karelik resim
Yeterliydi o tek isim dünyama
Sormazdım güneşe, ay’a, nedensiz.

Işıl ışıl olmalıydı doğan gün, gece masmavi
Yıldızları toplamalıydım oysa
Konmalıydı saçlarına taç hilal
Olmamalıydı her biri hayal güzel günlerim
Susmamalıydı aşk bülbüllerim
Güllerim öksüz
Ben uykusuz, ben umutsuz, huzursuz

Bir yol olmalı her şeye rağmen, bir çıkış ani
Karanlığı dağıtmalı bir tanem
Damıtmalı bir tebessüm o mutluluğu
Hissetmeli o soluğu yüreğim
Gülmeli yüzüm, gözüm bebeğim
Emeğim olmalı aşkım
Emelim, ezelim, ebedim gibi
Sevdim, sevdim, sevdim
İtirafımdır…