Çayın Solmayan Çağı
Bir anki her yudum som hüsnü andır.
Buğulu tütsülü ellerde bardak. Afiyetin dem aldığı devrandır. Bazen rast bazen de uşşaktır çardak. Semaver ateşe verir gönlünü. Tutuşur sinesi aşkın özünde. Biraz da bundandır yıllardır ünü. Büyür güzelliği seven gözünde. Sır verir demliğe sır alır biraz. Suyun kalbi kanar sinesi tufan. Öyle hengamede boy verir ki naz. Her makamda çayın bir hâlini an. Suyun altın çağı ince bellide. Şeffaf ayrıntının güzelliği saf. Çaydır billûrlaşan efsane ide. Her türlü lekeden ve isten muaf. Cümle güzelleri derlesen bile. Yekunu çay ile aşık atamaz. Yorma güzelleri bil ki nafile. Şahı gelse çaya caka satamaz. Çay ki efsaneden doğan gerçektir Buğusunda huzur menzile erer. Hüsnü an çağında açan çiçektir. Edası her kibri yerlere serer. Ankara,13.08.2011 İ.K |