ANNEMŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Merhaba,
Annemi 11 yaşımı doldurduğum bir mayıs ayında kaybettim.Babam çok beklemeden evlendi.O yaşlarda insan bazı olayları ve yaşanmışlıkları kavrayamıyor.1981 yılında oğlum dünyaya geldi.İşte o zaman anneliğin ne kadar kutsal olduğunu anladım.Annemi zaten özlüyordum.Anne olunca daha farklı özlemeye başladım.Sanki burnumda tütüyordu.Yıllar sonra şiir yazmaya başladım. Bir akşam balkonda otururken ağlamaya başladım.Yalnızdım.Annem aklıma gelmişti ve kendimi tutamıyordum.Ardından da bu satırlar ortaya çıktı. Annem,bu şiir senin için.Seni çok seviyorum ve özlüyorum. Yerinde huzur içinde uyu canım annem.
Kokunu doyasıya içime çekemeden
Yüzünü beynime işlemeden Kollarının sıcaklığını hissedemeden Çekip gittin güzel yüzlü annem. Nasıl kıydın bana annem Başka annelerin ellerine bıraktın Hiçbiri senin gibi gülmüyor Senin gibi kokmuyor,bakmıyor annem. Bilemedim kıymetini annem Çok küçüktüm doyamadım sana Anne olunca anladım kıymetini Çok erken bırakıp gittin annem. Üzülme yavrum,canım kızım Ben hep yanındayım diyorsun Yetmiyor,yetmiyor annem Suçum neydi erken gittin annem. Sensiz geceler hiç geçmiyor Sana olan özlemim bitmiyor Seni anlatmaya kelimeler yetmiyor Suçum neydi erken gittin annem. Elif 04 Ağustos 2007 |