ölüler ki, yoksul olur biraz


ben Muhittin
ölülerle konuşan
ölülerle yıkanan
ve ölülerle gömülen...

belki tanımazsınız beni
belki de bir yakınınızdan tanırsınız beni

ne demişti geçen bir ölü ?
sahi ne demişti ?
hani beton bir zemine uzandırılmışken söylemişti
evet evet şimdi hatırladım
gözleri alabildiğine mavi bir ölü
alışkanlıktır göz kapaklarını aralarım her ölünün biraz
hani şu iskelenin devrilmesiyle dördüncü kattan düşen ölü
hani şu sigorta için işverenin kapısını hergün çalan ölü
hani şu geri de bir kadın üç yetim bırakan ölü
hani işçi arkadaşları tarafından zar zor cenazesi kaldırılan ölü
ben çok ölü gördüm dostlar, ben çok ölü

ben Muhittin
hani şu ölü yıkayıcısı
hani şu ölülerle konuşan
hani şu ölülerle yıkanan
hani vardı ya, bütün ölüleriyle gömülen...