Şiirler yazıyoruz aşka olsa da, olmasa da,
Unutmak istiyoruz belki de,
Yüreğimize çöreklenmiş,Dünün izlerini.
El vurmaya gelmiyor, kabuk atıyor yaralar,
Kanıyor için için.

İşte onun için yazıyoruz aşk şiirlerini,
Sarılmak istiyoruz kim bilir, yeniden çocukluğa, yaşanmamış gençliğe..
Avuçlarımızdan kayıp giden hayata..

Avunuyoruz belki de,
Yoksa kim sever bizi yüzümüzde yarım asırlık çizgilerle.
Taşımaz dert kamburumuz bir sevdanın yükünü daha,
Avunuyoruz..avutuyoruz işte…

Hele bir de günümüze bak.

Bir yanda çılgın afetler,
Diğer yanda kapitalizmin, aman tanımaz bencilliği.
Komşularımızın başı dertte.
Siyah aç çocuklarsa gözümün perdesi.
Son Milenyumun dahi, utanç abidesi.

Ayrıştırmak yutmak için gücü yettiğince.
Değil mi ki onun kanı bende, benim kanım diğer yarım kürdümde.
Bilirim, suçluyu bilirim de susarım..
Şimdi deme bana bu neyin nesi.
Elbet bir gün ben de kusarım.

Gel de yazma aşka şiir.
Bir suskunluk sarmış herkesi,
Vatanım şehitler ülkesi.

Niye, niçin bunca kan?
Ölümlü değil mi, zaten insan.

ALİYE UYANIK