ÖMRÜNÜN SONUNCU GÜNÜ.Denizin, sakin olduğu bir akşam üzeri, geldi yanıma oturdu, yaşlı bir adam, aslında tanıyordum, garipti kimsesizdi ! Bir çay söyledim, bunu ! fırsat bildi, başladı ! hayatını anlatmaya durmadan. Yaprak kımıldamıyordu, palmiyelerde, hafiften, bir müzik sesi vardı sadece, o anlatıyordu hayatında ne varsa iyi kötü. gözleri ise, arada bir dalıp gidiyordu, dolu, dolu ! Sakin denizin ufkunda, kayboluyordu sanki. gözleri ufukta, o anlatıyordu iyiyi kötüyü. Bir ara karşıda öpüşen iki genç takıldı gözüne, Baktı ! ve hemen gözlerini ayırdı, Kalmamış, saygı !! “dedi,” bu zamanın, gençlerinde. Bizim zamanımızda, böyle’ miydi ? giyilirdi uzun etek, uzun çorap, analar duymazdı, kızından kaygı. Deniz masmaviydi, sakindi ! usluydu, mavi çarşaf sermişti, sanki suyunun üstüne, durgundu, duruydu ! Güneş ufkunda, denizi kızartıyordu, ve adam, yavaş, yavaş hayatı anlatıyordu, ama adamın gözleri, dolu,doluydu…. Ne çok da, anıları varmış ! o, adamın, bitmek bilmiyordu, anlattıkça anlatıyordu, hayat içinde, belki de son çırpınışı yapıyordu, belki de, her şeylerim bilinsin istiyor, gizli kalmasın hiçbir şey ! diye anlatıyordu, Sonra, birden ! sallanmaya başladı yapraklar, çırpındı deniz ! vurdu köpük,köpük dalgalar, korktu, denizdeki ! balıkçılar, dev, dev dalgalarla geldi, üstlerine sular, kaçıştılar, kıyılara kaçıştılar ! duyuldu ! o, motor sesleri, yavaş, yavaş….. Şiddetlendi bir rüzgar esti, ve patladı deniz, kalmadı o sakin denizden, geriye bir şey, yaşlı adam korktu , kıyamet kopacak sandı, sustu ! bir sigara yaktı, ve içmeye başladı, titriyordu elleri, sanki dünya başına yıkılacaktı, korktu yüreği, kalkıp ! toplanmaya başladı. Önce kızardı, sonra karardı karşı dağlar, güneş ufukta batmaya, kaybolmaya başladı, o yaşlı adam, yerinden kalktı doğruldu, dedi biraz sonra, zor olacak bana yolculuklar, Haydi, bana ! eyvallah !!!.... Üzerinde ! kaç yıllık olduğu, belirsiz, ceketinin yakasını kaldırdı, ve el salladı, yarın yine gelirim, daha bitmedi ! anlatacaklarım, ama unutma ! yarın, çaylar benden olacak, sana anlatacak, çok şeylerim ! olursa yarınlarım, dedi, ve uzaklaştı alaca karanlıkta, ! o yaşlı gitmişti,ama gidiş o gidiş !!!. Hala gelecek o, anlatacak kalan hikayesini. A.Yüksel Şanlıer |