Sevgiliye Son Sesleniş...



Sen gideli menekşelerim bahara küstü
Bir bir boyun büküp yapraklarını döktü
Ben, ben mi?
Beni hiç sorma nasıl anlatsam ki?
Kolum kanadım kırık, yüreğim yaralı
Sen gideli sevgili...



Avutmuyor geçmişde mutluluk veren anılar
Tadım-tuzum kalmadı sen gideli
Gülen gözlerim hep buğulu bakıyor
Sensiz sokaklara sevgili...
Düşünüyorum da...
Ben bunları hak edecek ne yaptım?
Sana saf, temiz aşkımı vermekten başka?



Çok sevdiğim gecelerden korkar oldum
Her gün batımının ardından boğuyor sensizlik
Yatağım,soğuk bir mezar
Yastığım dikenli kayalara dönüyor
Ne yıldızlar, ne de ay selamlıyor
Onlar da küsmüş senin gidişinle
Elimdeki tek hatıra sararmış resmimiz
Gözyaşlarımdan tanınmaz halde
Her kapı çaldığın da sıçrıyor yüreğim
Belki gelen Azrail’imdir
Kurtarmak için sensizlikten
Seni beklemiyorum ki sevgili
Dönüşün olmamalı bundan sonra
Öyle bir sessiz bir gidişti ki benden
Demek ki seninde dilin yalanmış bilemedim
Öyle kanmışım ki sana
Öyle sevmişim ki seni...



Şimdi ölümüne nefret ediyorum
Evet nefret ediyorum
Yok...
Hayır...
Senden değil sevgili
Sana inanan bu saf yüreğimden ediyorum nefret
Ne kadar hüzünlü şarkı varsa bana yazılmış
Ayrılık şiirleri sanki beni anlatıyor
Ağlayan her kadında gözyaşlarımı buluyorum
Gidişin çok acıttı be sevgili çoook...
Ama arkamdan çevirdiklerin beni öldürdü
Ben ben bunları haketmemiştim ki?
Sana yakışmadı bu vedasız kaçış
Artık merak etmiyorum nerede ne yaptığını?
Biliyorum ki bensizlikte mutlusun
Bir hiç uğruna harcadın ya aşkımızı...
Ama bilemezsin ki sevgili
Hiç bir yürek, seni benim sevdiğim kadar sevemez...



Bir gün gelecek senide acıtacaklar, kanatacaklar
Senide acımasızca terk edecekler
Benide üzen işte bu sevgili
Sende ihanetin hançerini taşımaya mahkum edileceksin
Tıpkı ben gibi
Ağlayacak, bağıracak,isyan edeceksin
Ben gibi
Çaresizce çırpınacaksın,
Zamanla sende anlayacaksın,
Terk eden dönmeyecek
Yavaş yavaş yalnızlık zindanlarında çüreyeceksin,
Gözünde yaşlar kuruyacak,
Menekşelerin solacak,
Ay ve yıldızlar sana da küsecek
Ve bir anda anımsayacaksın
Seni deli gibi seven o yüreği...



İçinde bir heyecan ile telefona koşacaksın
Sonra vazgeçeceksin sevgili
O aklımı başımdan alan kocaman gülümsemenle,
Kapıma geleceksin, ellerinde o çok sevdiğim papatyalar,
Hatanı anladığını, beni sevdiğini söyleyeceksin
Amam donuk bakışlarım içini donduracak
Suskunluğum korkutacak,
Kapının yüzüne kapanması yıkacak seni
Bilmediğin nedir biliyor musun sevgili?
Ben seni, şerefli şerefsizliğinle gömdüm
Sendeki beni, bendeki seni darağacına astım
Anlıyor musun?
Ben içimde ki seni öldürdüm
Öldürdüm be sevgili
Ve kimsesizler mezarlığına defnettim...



12.08.2011_____________Seher_Yeli


Değerli şaire,
Değerli Can Yoldaş,

eserini o kadar güzel özgün kaleme almışsın ki, toplumun en büyük yaralarından birini de parmakla işaret etmişsin.Şu cemiyetin içinde mutlu insanlar, mutsuz insanlar tarifi yapılsa, çıkabilecek olan sonuç işte eserinde göstermişsin.Gerçekten sosyologlar,psikologlar, ve RUH VE SİNİR hastalıkları hekimleri ciddi bir ilmi araştırma yapmış olsalar. kullanacakları sorgu cümleleri ve üzerine gidecekleri tıbbi bulgular bundan ibarettir.
Şiirinizi onun için yorum sayfasına bir daha aldım. Ve istedim ki yorumumu okuyan olursa şayet şiiri lütfen bir daha okusun. Ve nokta merkezli, çemberler ile toplumun en üst katmanına kadar ulaşsın.Ve görsün ne kadar güzel anlatılmış, bireyden toplumun kalabalık topluluğundaki hastalıkları ve rahatsızlıkları..
Bir birey, ailesine mensuptur.Ailesinde Mutsuzluklar var ise, bu haneyi tamamen kaplayacaktır.Mahalleye taşacaktır. Mahalleden Köy veya kasaba ya anında bir ateş gibi yayılacaktır.hemde yanında başka bireylerde alarak. Köy veya kasaba meydanındaki ateş şehri, ve şehirden tüm memleketi sarıp sarmalayacaktır.
Memleketimin hali bu .

Garipsemeyin işte, kaynağı da iki insan. İki sevgili. Birbirini mutlu edemeyen çiftler,mutsuzluk salgılayacaklardır toplumun her katmanına.Mümkün mü yetişen genç nesil pozitif enerji salgılasın, böyle huzursuz bir aileden.

Mutlu kılabileceğimiz bireylere ile beraberliklere, mutlu kılabileceğimiz bir toplum için yeni nesiller eğitmeye, bir yerden değil, kendimizden başlamalıyız..
Değerli Şaire,
Eserinizi kaleminizi, yüreğinizi kutluyorum. Başarılarınızın devamını diliyorum.

saygılar..