48
Yorum
9
Beğeni
0,0
Puan
2420
Okunma

Yalnızlığı bir muska gibi boynuma asıp
kaldırımları sırtlanıp
tüm ayak izlerini bıçak darbesi gibi ciğerime saplayıp
senden gidiyorum
bu defa acısız
ve belki ilk defa sızısız...
duyamadın hiç
yokluğunda mezar sessizliğine bürünen
gözlerimin çığlıklarını
ama bunu duymalısın
seni tanıdığım gündeki gibi
artık müsait değilim aşka
ve hani derler ya
’yalnızlık bir tek tanrıya yakışır’
sen sakın inanma
bak nasıl da güzel duruyor kollarımda
yol vermişken aklım duygularıma
ve uçurum çiçekleri kesmeden önümü
senden gitmeliyim
akrep kavuştu yelkovana
an bu andır
vakit gitme vaktidir
cehenneme nispet eden aşkımın küllerini
şehrin kanla karışık yağan yağmurlarına döküp
senden gidiyorum
ama n’olur sen benden sakın gitme...