Gitme VaktiYalnızlığı bir muska gibi boynuma asıp kaldırımları sırtlanıp tüm ayak izlerini bıçak darbesi gibi ciğerime saplayıp senden gidiyorum bu defa acısız ve belki ilk defa sızısız... duyamadın hiç yokluğunda mezar sessizliğine bürünen gözlerimin çığlıklarını ama bunu duymalısın seni tanıdığım gündeki gibi artık müsait değilim aşka ve hani derler ya ’yalnızlık bir tek tanrıya yakışır’ sen sakın inanma bak nasıl da güzel duruyor kollarımda yol vermişken aklım duygularıma ve uçurum çiçekleri kesmeden önümü senden gitmeliyim akrep kavuştu yelkovana an bu andır vakit gitme vaktidir cehenneme nispet eden aşkımın küllerini şehrin kanla karışık yağan yağmurlarına döküp senden gidiyorum ama n’olur sen benden sakın gitme... |