Hep ölüp dirildim, inan yaşarken,
Kader beni sana, muhtaç eyledi.
İnsan ile dünya, dolup taşarken,
Kader beni sana, muhtaç eyledi.

Dikilirse bir gün, olurya büstüm,
Açıkta kalmasın, örtülsün üstüm,
Sana değil inan, kadere küstüm,
Kader beni sana, muhtaç eyledi.

Yüreğim yanıyor, dumanım tüter,
İnsafa gel ey can, bu kadar yeter!
Kız bana bu çile, ölümden beter,
Kader beni sana, muhtaç eyledi.

Kırıldı tuttuğum, her bir dallarım,
Çaresiz kalmışım, bağlı kollarım.
Sana çıkar sana, bütün yollarım,
Kader beni sana, muhtaç eyladi.

Kız keyfin yerinde, kasıl ha kasıl,
Sazlı sözlü her gün, verdiniz fasıl,
Nasıl dayanırım, söyle ben nasıl !
Kader beni sana, muhtaç eyledi.

Remzi der ki; defterimi dürdürür,
Arkamdan alemi, bana güldürür,
Bu dert iflah etmez, beni öldürür,
Kader beni sana, muhtaç eyledi.