Aşkın İstibdat Çağı
Dudağımı yakıyor adın her söyleyişte.
Harflerin damarları birer birer kuruyor. Hâlimi anlatmıyor hiçbir hâl böyle işte. Eyüp gibi sabır zor gamzelerin vuruyor. Artık bulutlar küskün turna kanatlarına. Talan oldu lâlezar gamzelerin ucunda. Başkaları biniyor sevdanın atlarına. En mağlup ben yazıldım bu aşkın sonucunda. Ne içtiğim çayda tat ne yazdığım da sanat. Gizemin kayboluyor ışıltınsa soluyor. Ben aşkın devrik şahı senin olsun saltanat. Nasıl olsa olacak en sonunda oluyor. Kalemim kadit kaldı hurufatta bir kibir. Seni yazmak istesem bin bir engel çıkıyor. Aşkın istibdat çağı her an her nefeste bir. Yasak konulan yasa bu demde can yakıyor. Ellerimi kırarım yazmam artık adını. Suçum idam da olsa çekerim paşa paşa. Sen istibdat çağının redde lâyık kadını. Hayat olsan istemem çık git kalbimden haşa... Ankara,09.08.2011 İ.K |