Beni öylesine öldürdün ki
Artık dirilemem !
Beni sonsuza dek yokluğa gömdün.
Ben varolmak isterdim
Tüm anılarımla,
Tüm sevdiklerimle sonsuza dek.
Yok ettin anılarımı
Yok ettin sevdiklerimi
Sanki hiç yaşamamış biriyim
Sanki varolmamış gibiyim.
Bir daha göremeyeceğim annemi.
Bir daha öpemeyeceğim ellerini
Artık imkansız merhaba demek,
Eski dostlara.
Sen bütün yaşananları yok ettin.
Çocukluk özlemleri
Gençlik heyecanları
İhtiyarlık anıları
Dört mevsim ve yedi renk
Toprağın altında kaldı.
Sen aslında benimle birlikte
İnsanlığı öldürdün.
Nasıl razı oldun bilmem ?
Bunca yokluklara.
Bir daha güneş görmemek
Bir daha çiçekleri koklamamak.
Bir daha şarkıları duymamak
Bir daha asla konuşamamak
Ne demek biliyor musun ?
Ya bir daha hiç olmamak
Nasıldır biliyor musun ?
Toprağın altında ne buldun ki ?
Çıkmak istemiyorsun.
Sen,aslında hiç varolmadın biliyor musun ?
Çünkü varolmak sevmektir.
Eğer tadını alsaydın
Gönlün asla yokluğa razı olmazdı.
Sen bir kerecik sevseydin
Bunca sevdiklerinden vazgeçemezdin.
Sen gerçekten varolsaydın ,
Hiçbir kalbi silemezdin.
Sen ölümü son sanmakla,
Zehir kusan bir cadısın.
Sen yokluğa inanmakla
Sevgilinin celladısın.