“ )(-)(-)(-SENSİZLİĞİMDEN-)(-)(-)( ”
......................................................
Şiraze’den sevgiliye şiirler-(21)-) ...................................................... Kırk ikindiler başladı buralar da sevgili Doğa yenilendi yeşile döndü Güneş gülümsüyor her sabah erken Bir huzur doluyor tüm gönüllere Çayırda çiçekler renk cümbüşünde Papatya gelincik al ve kırmızı Sümbül,zambak mor’un tonları Beyaz beyaz açmış çiğdemler yine Gökçe çiçek selamlıyor yamaçtan Nasıl da zıplıyor kınalı kuzu Doru atsa tayı ile oynuyor Serçe yuva yaptı yine çatıya Leylek yuvasını tamirle meşgul Mavi kelebekler resmi geçitte Çayırda bir çift var el ele gezen Tuhaf oldum onları görünceyse ben Niye deme bana Ne bileyim ben,tuhaf oldum işte Sensizliğimden Bahçede oturdum Bir ara,yerdeki karıncalara takıldı gözüm O kadar hızlı hareket ediyorlar ki Bulutlar gözükmeye başladı Birkaç saat içinde kararır gök yüzü Demek ki karıncaların acelesi ondan Güller açacaktı artık Onlarla konuştum bir süre Mehmet dede İkindi namazı için camiye gidiyordu Selam verip geçti bana Komşum hande hanım Bahçesine çıktı,nasıldın dedi Ben de Teşekkür edip Baharın tadını çıkarıyorum dedim Bahçesinde çok güzel leylakları vardı Birkaç dal verdi bana Derken hafif bir rüzgar ve Gök gürültüleri başladı Eşi Hasan bey üşüteceksin Hande Artık içeri gir dedi Bir anda yine bir burukluk çöktü içime Sakın sorma niye diye Ne bileyim,tuhaf oldum işte Sensizliğimden Geçiyorken sensiz günler geceler Şu dilimse hep adını heceler Sevda çeker imiş böyle niceler Sevda dedikleri ateş kor imiş Hasret dedikleri ne de zor imiş ….Sonra Yağmur çiselemeye başladı hafiften Sessizlik hakim oldu her yere Yağmurun sesini dinledim Sokakta hiçbir canlı kalmadı benden başka Kuşlar bile yuvasına çekildi İçim ürperdi “Saranım yok üşüyorum Tutanım yok düşüyorum” sevgili Bir tuhaf oldum yine Sorma bana niye diye Ne bileyim ben,tuhaf oldum işte Sensizliğimden Sadık Dağdeviren Aşık Lüzumsuz |
Selam ve saygılarımı yolladım...