DOĞU’MUN İNSANLARI

Hiç paltosuz kaldınız mı.?

Yürüdünüz mü hiç altı delik ayakkabılarla

Titrediniz mi korktunuz mu ayakkabılarım delinmesin diye

Onlar korktular işte...


Hiç parmaklarınızın üzerinde yürüdünüz mü?

Onlar yürüdü işte...

Hiç dağlar taşlar arasında

Okumanın tadına vardınız mı?

O zorlukları tattınız mı?

Onlar tattılar işte...

Hiç burnunuz,yüzünüz

Soğuktan büzüş büzüş,kıpkırmızı oldu mu?

Onların oldu işte...

Diz boyu karlarla yürümek

Birde o ayaz karlı kış geceleri

Zatureye yakalanmanın korkusuyla yaşamak

daha bir anlamlıdır.

İşte onlar bunların hepsini yaşadılar

Tıpkı Ahmet ARİF gibi...


çalışmanız için tebrikler şair

ama bu saydıklarınızdan daha ağırlarını yaşıyoruz
hemde insanların gıpta ile baktığı yerlerde

sıkıntı heryerde sıkıntıdır
yokluk herde yokluktur
fakirlik heryerde fakirliktir
acizlik heryerde acizliktir

bu son 4 cümlenin "edimlerinin" tersleriini yani tezatlarını düşünün
bulduğunuz kelimeleri yukardaki cümleye yerli yerine ekleyin
ifade ettiği durumların heryerde aynı olduğunu behemahal göreceksiniz

esen kalınız






tebrikler

lütfen şiirin ardındaki fonu değişin okunmuyor

evet resmi bence üste alın okunmuyor

fon şiiri boğmuş okunmuyor bence değiştirilmeli şiir güzeldi yokluğun çaresizliğin bir resmi gibiydi adeta...saygılar...