KAR
Cocukken ne cok sevınırdık
Ne cok beklerdık kar yagsın dıye Yolunu gözler dururduk Geldığnde oleyy cığlıkları kopardı evımızde Defalarca ya burun kızartırdık ya da yuz Bırde kıkırdemeler tutardı o an Hele bırde sıkayetlere gıttgmzde azar yesek bıle hıc tınlamazdık Bıraz aglar sonra tekrar cıkardık kar topu oynamaya Aksam olup eve geldığımızde Ayaklar,eller buz kesılır sızlama tuttugunda bslardk aglamaya Belkıde cocuklugumuzun en guzel en mutlu gunlerındendı Her seye degerdı... |