Uzatmalı sevdalım; bende gönlün yoğise,
Alır başım giderim; yeter ki sen ağlama.
Bile oluşumuzdan gönül derdin çoğise,
Sılamı terk ederim; yeter ki sen ağlama.

Adını hafızama nakşettiğim zamanın,
Seni sayıkladığım her gecenin, her anın,
Gözüm açık gördüğüm onca güzel rüyanın
Diyetini öderim; yeter ki sen ağlama.

Kör feleğin işi bu; kurduysa tuzağını,
Fayda gelmez ne etsem; yapar yapacağını.
Açtıysan başkasına ben kokan kucağını,
Unuttum seni derim; yeter ki sen ağlama.

Elem dolu yüreğim;içime sindi keder.
Hasretten göynür özüm; feryadım arşa gider.
Tanıştığımız yerde dolaşırken derbeder,
Buymuş derim kaderim; yeter ki sen ağlama.

Kul Çepni’yim; hasretim edalı bakışına.
Vuslat beklentilerim karıştı gözyaşına,
Sevdanın sunağında soğuk mermer taşına
Yatıp canım adarım; yeter ki sen ağlama.