İÇİNDE Kİ ÇOCUĞU SEVDİMBen senin; korkaklığını sevmiştim. En çok neden, korktuğunu anladıktan sonra Bir kez daha sevdim. Senin korktuğunu, bende seviyor, Bende bir tek ondan, korkuyordum. Ben senin; içindeki iyiliği sevdim Çocuklara; sevgiyle yaklaşmanı, İhtiyarlara; saygını, İnsanların, sıkıntılaranı, Dinlemeni sevdim. Ben senin; gülüşünü sevdim. Sabrını, susmalarını... Doğallığını, kendin olmanı, Herkes gibi, olmadığın halini sevdim... Ben senin; kalbinin, adam gibi adam, Yanını gördüm... Ben senin; içinde sakladığın O çocuğu gördüm... Onun masumluğunu, saflığını... Yaşadığı acıları! Kalbinde ki yalnızlığı! Kimsenin anlamadığı, Bedenindeki; sevgiye açlığı sevdim. İlk defa görmüyordum, seni Yıllardır, tanıyordum sanki. Hiç anlatmasanda bildim... Ben senin; ruhunun çocuk yanını, Kendi ruhumun, çocuk yanıyla Çocukluğumla sevdim... Menfaatsiz, plansız, beklentisiz Sadece, seni; sen olduğun için sevdim... V.Kayra |
Nedensiz sbebsiz
Öylesine kapıldım rüzgarına...
sevmek için bahane ok seversin işte ...kutlarım kaleminizi..