0
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
736
Okunma
Bir gece vakti kaybettim kendimi
Bir hayalde unuttum
Aklım hep o göç vaktinde
Öfkemi yıldızlara savurdum.
Güncemde hep adın var
Düşümde varlığın
Belki görmesem rüyanı
Ne adın kalırdı ne de varlığın
sonsuz bir göçe bıraktım kendimi
uçsuz bucaksız denizin üstünde
Yorgunluğumu rüzgarlarla paylaşıyorum
Yalnızlığımı sonsuzlukla…
Bazen eski günler geliyor aklıma
kendime ağlıyorum
Döküyorum içimdeki acıyı
Bir rüyaya dalıyorum
Şimdi ne rüya nede gerçek
Artık hayal bile değil birleşmek
Anladım artık BEN tek gerçek
Yaşamak kaybetmek değil bazen vazgeçmek
Ne seninle olmak istiyorum nede sensiz
Toprak atmak istiyorum
Ölmüş sevdaya sessiz sessiz
Artık ne seninleyim nede sensiz
Uzaktayım artık çok uzakta
Bir şehir değil
Bir ÖMÜR kadar
UZAKTA…
Muhammet Taşkın
5.0
100% (2)
