HİÇ KORKMUYORUM ÖLÜMDEN...
Küçük bir kayıkta
Denizin ortasında kalmışım Tek dostum ay Işığıyla aydınlatıyor sensiz kalan yüreğimi Buraya nasıl geldiğimi bir tek o biliyor Sanki ince,ince gülümsüyor Korkma diyor Korkmuyorum aslında Sensizlikten korktuğum kadar Bir hiçlik var içimde Buradan kurtuluş yok biliyorum Yinede korkmuyorum ölümden Sensizlikten korktuğum kadar Gözlerim denizin derinliklerine dalıyor Birbirlerine kur yapan Balıkları görüyorum Mutlu günlerimizi anımsıyorum Dudağımın kenarında bir ıslaklık hissediyorum Bir sigaram olsa diyorum Elimi montumun cebine atıyorum Bir sigara buluyorum Ateşim yok bu sefer Ben varım sen yoksun Sonra öbür cebime atıyorum elimi Ateş buluyorum Son dileğim gerçekleşmiş gibi Keşke seni dileseydim diyorum içimden Son sigaramı yakarken… Dileseydimde ; Okuyabilseydin seni nasıl sevdiğimi gözlerimden Nasıl yapı cam sensiz diye düşünüyorum Bu yaşadığım rüya olsun diyorum Biraz sonra kolların da uyanmayı hayal ediyorum Ama bu bir rüya değil biliyorum Ve ben yavaş, yavaş ölüyorum Hiç korkmuyorum ölümden Çok korkuyorum sensizlikten Hani ölüme yakın hissedince insan kendini Bir film şeridi gibi geçermiş ya gözünün önünden geçmişi Hep sen geçiyorsun gözümün önünden şimdi İçime bir ılıklık akmıştı seni ilk gördüğümde Ve ben çocuktum seni çok sevdiğimde Bütün hayatımı kaplamışsın Nasıl sevmişim seni nasıl bağlanmışım Yüreğim nasıl ağlıyor bir bilsen Nasıl zor sensiz nefes almak bir bilsen Ölüm değil ama sensizlik nasıl koyuyor bana bir bilsen Başka çarem yok kurtuluşum da Sana sadece elveda diyebiliyorum Elveda sevgilim elveda sana Elveda senle yaşadığım hayata Ve merhaba ölüm… [[YB=1]] [[/YB]][[YB=2]] [[/YB]][[YR=la |